„MONIUSZKO FOR THE WORLD” – Śpiewnik domowy w obcych językach cz. II
Rafał Żurek – tenor
Wanda Franek – alt
Emilian Madey – fortepian
W programie:
Дитяти – Do dziecięcia (sł. Autor nieznany)
Пряха – Prządka (sł. Autor nieznany)
Piosnka bez tytułu – Цi ты знаеш старонку? (sł. J. I. Kraszewski, przekład J. Kupała)
Rybka – Das Fischlein (sł. A. Mickiewicz, przekład A. Weiß)
Dumka – Herzeleid (sł. J. Czeczot, przekład F. Werner)
Wilija – Wilia und das Mädchen (sł. A. Mickiewicz, przekład C. von Blankensee)
Le songe (sł. M. Desbordes-Valmore)
Dwie pieśni Obłąkanej Agatki (sł. J. Korzeniowski, przekład A. des Essarts)
- Kotek – Le Soir
- Niedziela – Le Fiancé
Krakowiaczek – Krakowiake bin ich (sł. E. Wasilewski, przekład H. Nitschmann)
Musikers Erdenwallen (sł. H. Dammas?)
Panicz i dziewczyna – Der junge Herr und das Mädchen (sł. A. Mickiewicz i A. E. Odyniec, przekład C. von Blankensee)
Macierzanka – Mateřídouška [Kytice] (sł. K. J. Erben)
Серенада – Serenada (sł. Autor nieznany)
Цыгане – Cyganie (sł. Autor nieznany)
Barkarola – Баркаролла (sł. J. Korsak, przekład W. Bieniediktow)
Песня бобыля – Wesoła piosenka (sł. I. Nikitin)
La Brigantine ou Le Départ (sł. C. Delavigne)
Romance [Chant des Lavandières] – Romans – Piosnka miłości (sł. V. M. Hugo)
Moniuszko for the world
Śpiewnik domowy w obcych językach
Stanisław Moniuszko, którego jubileusz urodzin obchodzony jest uroczyście w Polsce w roku 2019, pozostawił w swoim dorobku nie tylko kompozycje sceniczne czy religijne ale również setki pieśni z towarzyszeniem fortepianu. Utwory te, przez lata jego działalności kompozytorskiej publikowane były pod tytułem Śpiewniki domowe. Pieśni te można uznać za dzieła wyjątkowej wartości w jego dorobku twórczym. Są to bowiem kompozycje pełne ekspresji i jednocześnie w naturalny sposób eksponujące łatwo uchwytną melodykę. Dzieła te posiadają nie tylko głęboki przekaz w partiach śpiewanych, ale charakteryzują się również bogactwem inwencji w akompaniamencie fortepianowym. Do obiegu koncertowego i zarazem powszechnej świadomości odbiorców dotarły jednak wyłącznie nieliczne kompozycje z tych zbiorów, np: Prząśniczka, Dziad i baba, Znaszli ten kraj.
Moniuszko wykorzystywał różne teksty zarówno pod względem tematyki jak i literackiej wymowy. Wiele z tych umuzycznionych poezji (m.in. Mickiewicza, Witwickiego, Czeczota, Odyńca czy Kraszewskiego) było tłumaczeniami poezji z obcych języków.
Wyjątkowa inicjatywa Emiliana Madeya polega na podłożeniu tekstów oryginalnych wierszy (np. poezji niemieckich, rosyjskich czy francuskich) i zaprezentowaniu moniuszkowskich pieśni w wersjach obcojęzycznych. Proces ten jest przy tym całkowicie zgodny z trybem działań samego kompozytora, który chętnie upowszechniał swoje dzieła operowe w obcych językach (włoski, rosyjski, czeski).
Projekt Emiliana Madeya jest jedyną taką inicjatywą, absolutnie wyjątkową i godną propagowania zarówno w Polsce jak i przede wszystkim za granicami kraju. Nazwiska wielkich poetów i ich oryginalne poezje połączone z głęboką muzyką Moniuszki stanowią wyjątkową wartość. Jest to metoda na pokazanie Moniuszki innym narodom, na wypromowanie jego dzieł wśród publiczności, która na co dzień nie ma kontaktu z muzyką tego kompozytora.