WŁOSKIE KOŁO KWINTOWE – koncert kameralny
Program koncertu:
Kwartet smyczkowy D-dur KV 155
Allegro
Andante
Molto Allegro
Kwartet smyczkowy G-dur KV 156
Presto
Adagio
Tempo di Menuetto
Kwartet smyczkowy C-dur KV 157
Allegro
Andante
Presto
Kwartet smyczkowy F-dur KV 158
Allegro
Andante un poco Alegretto
Tempo di Minuetto
Kwartet smyczkowy B-dur KV 159
Andante
Allegro
Rondo.Allegro grazioso
WYKONAWCY:
Grzegorz Lalek – I skrzypce
Radosław Kamieniarz – II skrzypce
Marcin Stefaniuk – altówka
Katarzyna Cichoń – wiolonczela
Włoskie koło kwintowe
Soliści orkiestry MACV wystąpią z programem mozartowskim, który odzwierciedla jednak fascynacja Mozarta muzyką słonecznej Italii. Wczesne kwartety smyczkowe pochodzą z siedemdziesiątych lat XVIII wieku. Ich forma jest jeszcze w znaczący sposób opanowana przez model włoskiej sinfonii. Tematy zarysowane są wyraziście i plastycznie, melodyka lekka o zwiewnej ruchliwości i doskonale zespolona z jasną wyrazistą harmonią. Prym we wczesnych kwartetach wiodą skrzypce, a kompozytor eksploatuje różnorodność swoich pomysłów melodycznych i harmonicznych.
Styl włoski w muzyce XVIII wieku zdominowany był przez operę, zwłaszcza jej typ wykształcony w Neapolu upowszechniający się później w całej Europie. Wielu kompozytorów nie będących rodowitymi mieszkańcami Italii ulegało wpływowi i urokowi opery neapolitańskiej. W praktyce oznaczało to nastawienie dzieła muzycznego na konstruowaniu żywej choć subtelnie kształtowanej melodyki, na eksponowaniu elementów wirtuozerii wokalnej z udziałem wielu biegników i koloratur oraz na znaczącej roli instrumentów smyczkowych w akompaniamencie arii. Te cechy zostały również zaadoptowane do włoskiej muzyki instrumentalnej, a wirtuozeria śpiewaków wpłynęła na żywiołowość biegników i ornamentacji w partiach instrumentów. Także w formie kwartetu smyczkowego, stopniowo upowszechniającej w II poł. XVIII wieku w Europie, głównie dzięki konsekwentnej postawie twórczej Józefa Haydna, pewne włoskie elementy stylistycznej są łatwo rozpoznawalne. Lekkość, potoczystość narracji muzycznej, prostota modulacji oraz przejrzysta faktura z dominującą rolą skrzypiec, są tymi włoskimi elementami dzieł Mozarta.
Układ poszczególnych kwartetów w programie odzwierciedla znane w teorii muzyki zjawisko koła kwintowego, związane z nauką zasad harmonii i kompozycji. Poszczególne tonacje dzieł pozostają pomiędzy sobą w relacji interwałów kwinty i kwarty, które to są podstawą wszelkich działań kompozytorskich w muzyce klasycyzmu. Oryginalne brzmienie instrumentów historycznych dopełnia tę interesującą koncepcję programową.