Wolfgang Amadeus Mozart Die Entführung aus dem Serail
Uprowadzenie z seraju KV 384
Opera w trzech aktach, oryginalna niemiecka wersja językowa z dialogami w języku polskim
Libretto: Gottlieb Stephanie der Jüngere według Christopha Friedricha Bretznera
Inscenizacja i reżyseria Jurij Aleksandrow
Kierownictwo muzyczne Marcin Sompoliński
Scenografia, światła i kostiumy Paweł Dobrzycki
Choreografia Natalia Madejczyk
Współpraca scenograficzna Katarzyna Gabrat-Szymańska
Asystent reżysera Tatiana Korpaczowa
OBSADA:
Konstanze: JOANNA MOSKOWICZ
Belmonte: ALEKSANDER KUNACH
Pedrillo: BARTOSZ NOWAK
Blonde: PAULINA HOJARSKA
Osmin: DARIUSZ GÓRSKI
Selim: PIOTR PIERON
Mistrz ceremonii: GRZEGORZ ŻÓŁYNIAK
Mim: ANDRZEJ KWIATKOWSKI
Tancerki: KATARZYNA REISCH/ANNA REISCH-ROGOWSKA
Statyści – dzieci: IRENA SZTENCEL, MIKOŁAJ KOS-NOWICKI
Uprowadzenie z Seraju
Orientalny singspiel Mozarta miał premierę 16 lipca 1782 roku w Wiedniu. Uprowadzenie spotkało się natychmiast z gorącym przyjęciem i było jedną z najczęściej wystawianych oper mozartowskich za życia kompozytora.
Tematem dzieła jest przybycie na ratunek ukochanej więzionej przez tureckiego Paszę. Sam rys oraz turecki sztafaż nie wydaje się całkiem nowy, bowiem w już 1672 roku Tureckie sceny muzyczne pojawiły się w Mieszczaninie Szlachcicem Moliere’a – Lullyego. Sama historia przybycia na ratunek w orientalne kraje nie jest nowa bowiem w roku 1735 w słynnej operze Les Indes Galantes cały I Akt opowiada dość podobną historię. Nowością wUprowadzeniu było z pewnością zastosowanie języka niemieckiego w treści libretta. Z tego tez powodu uważano ówcześnie, z pewną przesadą, że jest to pierwsza narodowa opera niemiecka.
Wielką nowością są tu na pewno rozwiązania muzyczne: liryczne arie kochanków, dramatyczna i pełna nieco wydumanego patosu koloraturowa aria Konstancji z koncertującymi instrumentami dętymi. Jest to jedna z najtrudniejszych arii napisach przez Mozarta. Nie sposób też pominąć efektownego nawiązania do turecczyzny poprzez użycie perkusji janczarskiej jako środka charakteryzującego muzycznie Turków. Uprowadzenie jest do dziś dnia jedną z najchętniej grywanych oper Mozarta.
Inscenizacja w Warszawskiej Operze Kameralnej w reż. Jurija Aleksandrowa, kipi emocjami i humorem.