Barok Neapolitański z Filippem Mineccią
Zamek Królewski w Warszawie
Koncert dedykowany wieloletniemu Dyrektorowi i współzałożycielowi Warszawskiej Opery Kameralnej – Stefanowi Sutkowskiemu w 90 rocznicę urodzin
Występują:
Filippo Mineccia – kontratenor
Orkiestra Instrumentów Dawnych Warszawskiej Opery Kameralnej
Musicae Antiquae Collegium Varsoviense
Prowadzenie od skrzypiec: Radosław Kamieniarz
Czas trwania: 1godz 15 min
PROGRAM:
Domenico Sarro:
Le Gare generose (Neapol 1706):
1. Uwertura
2. Aria Pompeo Invitte mie schiere
Il Vespasiano (Neapol 1707):
3. Aria Domiziano Cieca dea
4. Aria Domiziano Sonno vieni
Arsace (Neapol 1718):
5. Uwertura
6. Aria Mitrane Tender lacci
Francesco Gasparini lub Attilio Ariosti lub Carlo Monza
Eumene (Neapol 1715):
7. Aria Leonato Se sciolto il rivoletto
Domenico Sarro:
Partenope (Rzym 1724):
8. Aria Emilio Forti schiere
Cantata a tre voci (Neapol, po 1720):
9. Aria Fileno Mancar non puoi di fe
La Didone (Neapol 1724):
10. Uwertura
Tito Sempronio Gracco (Neapol 1725)
11. Aria Mario Destrier che avvezzo all’armi
Artemisia (Neapol 1731)
12. Aria Peuceste Non m’abbaglia lo splendore
Achille in sciro (Neapol 1737)
13. Aria Teagene Sembra che al cor la speme
14. Aria Achille Involarmi il mio tesoro
Nie sposób smakować operowych fraz bez znajomości początku tej formy artystycznego wyrazu. Jeśli chcieć szukać źródeł tego, co dali nam Giovanni Battista Pergolesi, Gioacchino Rossini, Wolfgang Amadeusz Mozart czy Christoph Willibald Ritter von Gluck, to nie sposób przecenić roli ,,szkoły neapolitańskiej’’ czyli grupy skupiającej kompozytorów operowych z Neapolu, składającej się z kilku pokoleń twórców oraz tego, jaki wpływ mieli na rozwój gatunku.
Działała ona od końca XVI wieku aż do początków XIX wieku, a jej przedstawicielem był Domenico Natale Sarro znany też jako Sarri (1679-1744). Jego kompozycje niemal całkowicie wypełnią program koncertu, którego drugim bohaterem będzie jeden z najwybitniejszych kontratenorów i znawców włoskiego baroku, Filippo Mineccia. To jego usłyszymy w fragmentach dzieł Sarro, a zabrzmią one w formule i brzmieniu najbliższym oryginałowi, bowiem Włoch zaśpiewa z towarzyszeniem Orkiestry Instrumentów Dawnych Musicae Antiquae Collegium Varsoviense.
Domenico Natale Sarro urodził się w Apulii (Trania), studiował w neapolitańskim konserwatorium Sant’Onofrio a Capuana, czyli tym samym do którego uczęszczali Giovanni Paisiello i Niccolo Piccinni. Najwięcej dzieł skomponował na początku XVIII wieku, a do opery „Didone abbandonata” (premiera 1 lutego 1724 w Teatro San Bartolomeo w Neapolu) libretto napisał Pietro Metastasio – był to debiut librecisty. Najpopularniejszym dziełem Sarro jest opera „Achille in Sciro”, wystawiona na otwarcie Teatro di San Carlo (Neapol, 1737 rok). Do najczęściej wykonywanych należy „L’impresario delle Isole Canarie” (1724) do libretta Metastasio, a cechą szczególną jest fakt, iż to jedyne komiczne libretto jego autorstwa. Oprócz oper Sarro tworzył kantaty, z których “Coronatemi il crin” na alt, dwoje skrzypiec i continuo jest najpopularniejsza (jej fragment zabrzmi w czasie koncertu).
Tego wieczoru usłyszymy również fragmenty oper: „Le Gare generose” (1706), „Il Vespasiano” (1707), „Arsace’’ (1718), „Partenope” (1724), „La Didone” (1724), „Tito Sempronio Gracco” (1725), „Artemisia” (1731) oraz „ Achille in Sciro” (1737). Wysłuchamy też arii Leonato Se sciolto il rivoletto z przypisywanej aż trzem kompozytorom (Francesco Gasparini, Attilio Ariosti, Carlo Monza) opery ,,Eumene’’ (1715).