KUP BILET

Zamek Królewski w Warszawie

Georg Friedrich Händel

Gloria

Oda na dzień św. Cecylii, HWV 76

Gloria
Sopran | Dorota Szczepańska

Oda na dzień św. Cecylii, HWV 76
Sopran | Dorota Szczepańska
Tenor | Piotr Buszewski

Dyrygent | Marcin Sompoliński

Gloria Georga Friedricha Händla to sakralna kantata solowa, będąca opracowaniem liturgicznego tekstu Gloria in excelsis Deo – jednej z głównych części mszy. Utwór przeznaczony jest na sopran, dwoje skrzypiec i basso continuo. Dzieło to, pełne wirtuozerii i emocjonalnej głębi, uznawane jest za jedną z najwcześniejszych kompozycji Händla. Powstało prawdopodobnie jeszcze w Niemczech, tuż przed wyjazdem kompozytora do Włoch w 1706 roku, choć niektórzy badacze przypuszczają, że mogło zostać skomponowane już we Włoszech – w 1707 roku. Händel podzielił tekst liturgiczny na osiem kontrastujących części, ukazując zarówno swoją muzyczną brawurę, jak i subtelne wyczucie duchowej ekspresji.

Przez ponad 250 lat Gloria pozostawała dziełem zaginionym. Rękopis nie zachował się w autografii Händla, lecz jako część zbioru arii należących do śpiewaka Williama Savage’a. Po jego śmierci kolekcję odziedziczył jego uczeń, Robert Stevens, który przekazał ją Królewskiej Akademii Muzycznej w Londynie w 1837 roku. Dopiero w 2001 roku profesor Hans Joachim Marx z Uniwersytetu w Hamburgu zidentyfikował utwór jako dzieło Händla, nadając mu oznaczenie HWV deest (łac. „brakujący” w katalogu Händlowskim). Pierwsze publiczne wykonanie Glorii odbyło się 18 maja 2001 roku w Hinchingbrooke Performing Arts Centre w Huntingdon. Kantatę wykonała sopranistka Patrizia Kwella z zespołem Fiori Musicali pod kierownictwem Penelope Rapson. Wkrótce potem dzieło zabrzmiało na Międzynarodowym Festiwalu Händlowskim w Getyndze, a także w Idstein w Niemczech.

Utwór został ciepło przyjęty przez wykonawców i krytyków. Emma Kirkby, która nagrała pierwszą płytę z Glorią w maju 2001 roku, mówiła o jego „indywidualności i uroku, efektownych momentach wirtuozowskich, ale także chwilach prawdziwej głębi, piękna i wzruszenia”. Rektor Królewskiej Akademii Muzycznej, Curtis Price, komentował: „Ta muzyka jest świeża, radosna, chwilami dzika – ale bez wątpienia Händlowska”.

Dziś Gloria Händla uważana jest za fascynujące świadectwo młodzieńczej wyobraźni kompozytora oraz jego pierwszych prób mierzenia się z formą sakralną – z rozmachem, który zapowiada późniejsze oratoria.

Oda na dzień św. Cecylii (HWV 76) to kantata skomponowana przez Jerzego Fryderyka Handla w 1739 r., będąca oprawą wiersza angielskiego poety Johna Drydena. Tytuł oratorium nawiązuje do św. Cecylii, patronki muzyków. Tematem przewodnim tekstu jest pitagorejska teoria harmonia mundi, mówiąca, że muzyka była centralną siłą w stworzeniu Ziemi. Premiera odbyła się 22 listopada 1739 roku w teatrze w Lincoln’s Inn Fields w Londynie.