Georg Friedrich Händel
Muzyka na wodzie / Muzyka ogni sztucznych
Zamek Królewski w Warszawie
Program:
G. F. Haendel – Muzyka Ogni Sztucznych HWV 351
G.F. Haendel – Muzyka na Wodzie (trzy suity F-dur, D-dur, G-dur kolejne HWV 348, 349, 350)
Dyrygent:
Paul McCreesh
Zespół Instrumentów Dawnych Warszawskiej Opery Kameralnej
Musicae Antiquae Collegium Varsoviense
I skrzypce
Grzegorz Lalek – koncertmistrz
Maria Papuzińska-Uss
Radosław Kamieniarz
Natalia Moszumańska
Ewa Chmielewska
II skrzypce
Anna Jóźwiak-Kłosiewicz – lider
Marcin Sochan
Klaudia Matlak
Agata Habera
Katarzyna Szewczyk
Altówki
Anna Wieczorek – lider / inspektor
Karolina Habało
Anna Stankiewicz
Magdalena Kuźmińska-Hartung
Wiolonczele
Karolina Szewczykowska – koncermisterz
Anna Cierpisz
Katarzyna Cichoń
Aleksandra Rybak-Żymła
Kontrabasy
Stanisław Smołka – lider
Paweł Muzyka
Flet
Małgorzata Wojciechowska
Flet prosty
Paweł Iwaszkiewicz
Oboje
Marek Niewiedział
Patrycja Leśnik-Hutek
Rafael Gabriel Przybyła
Jan Hutek
Franciszek Bielak
Hanna Piasna
Fagoty
Szymon Józefowski
Maciej Snarski
Kontrafagot
Enrico Toffano
Trąbki
László Borsódy
Jacek Brzózka
Aneta Mścisz
Rogi
Dominika Stencel
Mateusz Cendlak
Anna Baran
Perkusja
Jarosław Kopeć
Krzysztof Niezgoda
Klawesyn
Ewa Mrowca
Muzyka na wodzie to instrumentalna kompozycja Georga Friedricha Händla wykonana z okazji przejazdu króla Jerzego I po Tamizie. Składają się na nią trzy suity (F-dur, D-dur i G-dur), które powstały na trzy różne okazje w ramach popularnej wówczas plenerowej muzyki rozrywkowej, granej w parkach i pałacowych ogrodach. Na kompozycję składają się tańce dworskie, ludowe, kantylenowe, adagia, arie, instrumenty smyczkowe oraz dęte. Dzieło to stanowi doskonały przykład barokowej muzyki rozrywkowej i jest obecnie jednym z najpopularniejszych dzieł Händla.
Muzyka ogni sztucznych jest suitą skomponowana przez Händla w 1749 roku na zamówienie króla Wielkiej Brytanii. Utwór miał być muzyczną oprawą pokazu sztucznych ogni urządzanego z okazji zakończenia wojny.
Pierwsze publiczne wykonanie odbyło się 21 kwietnia 1749 roku. Zainteresowanie było tak ogromne, że tłumy zmierzające na koncert spowodowały jeden z pierwszych korków w historii Londynu, blokując na trzy godziny centrum miasta. Koncert zaś okazał się ogromnym sukcesem Händla.
Muzyka ogni sztucznych składa się z dwóch części – uwertury, którą grano przed puszczaniem fajerwerków i suity małych utworów, granych w czasie pokazu i alegorycznie odpowiadających niektórym jego fragmentom.
Pisząc Muzykę ogni sztucznych Händel zmuszony był zrezygnować z instrumentów smyczkowych. Król życzył sobie, żeby w czasie pokazu grał zespół złożony z instrumentów kojarzących się z wojskiem czyli dętych i perkusyjnych. Po pokazie Händel przepisał utwór z przeznaczeniem do wykonywania go na koncertach i włączył wtedy do zespołu skrzypce, altówki i wiolonczele.