6. Mozart Junior Festival
Teatr Warszawskiej Opery Kameralnej
Wolfgang Amadeus Mozart
Prawdziwa historia Czarodziejskiego Fletu
Spektakl na podstawie opery Czarodziejski Flet Wolfganga Amadeusa Mozarta
Realizatorzy
Kierownictwo muzyczne | Jerzy Wołosiuk
Reżyseria | Tomasz Man
Inscenizacja | Giovanny Castellanos
Scenariusz | Kalina Cyz
Scenografia | Rafał Olbiński, Katarzyna Gabrat-Szymańska
Kostiumy | Marcin Łobacz
Choreografia | Artur Dobrzański
Studenci i doktoranci Uniwersytetu Muzycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie
Obsada
Tamino | Ernest Tymczyszyn
Pamina | Magdalena Łaszcz
Królowa Nocy | Konstancja Molewska
Monostatos | Yakun Li
Papageno | Mateusz Kulczyński
Papagena | Paulina Herman
Sarastro | Hubert Dzietczyk
Trzy Damy
Daria Sawczuk, Olga Sobolewska, Anna Mielecka
Tancerze
Marek Bula, Wojciech Kazula
Orkiestra MOZOFEST:
Flet | Marcin Stawiszyński
Obój | Piotr Lis
Klarnet | Jacek Dziołak
Fagot| Marcin Orliński
Waltornia| Marek Michalec
Skrzypce I | Piotr Kaniuga
Skrzypce II | Adam Kacperczyk
Altówka | Igor Kabalewski
Wiolonczela | Alfred Wiltos
Kontrabas | Radek Nur
Kotły, perkusja | Rafał Kucharski
Dyrygent | Jerzy Wołosiuk
„Prawdziwa historia Czarodziejskiego fletu” to nowa wersja mozartowskiego dzieła napisana z myślą o dzieciach i młodzieży. Z pozoru trudna opowieść (która w oryginale aż roi się od literackich odniesień) przedstawiona została na zasadzie dualizmów: dobro walczy ze złem, dzień z nocą, a miłość zwycięża nienawiść.Przedstawiamy tę historię z kilku perspektyw i poznajemy wszystkie postaci takimi, jakimi są naprawdę – Papageno, Papagena, Tamino, Pamina, a także Królowa Nocy, Sarastro i Monostatos. Papageno opowie nam o – Taminie, walce z potworem, Królowej Nocy i jej złych planach oraz samotności (również swojej). Pamina opowie o Sarastrze, Monostatosie, o swoich rozterkach i problemach z Matką, a “urocza” Papagena o… miłości. Nie zabraknie dowcipnych Trzech Dam i zaczarowanych instrumentów.Wszystkie te opowieści się przeplatają. W narrację wkomponowano oryginalne arie z „Czarodziejskiego fletu” Mozarta oraz fragmenty „Snu nocy letniej” Wiliama Szekspira w tłumaczeniu Leona Urlicha.W finale poznajemy prawdziwą historię wszystkich zaczarowanych instrumentów i motto opery – że w życiu zawsze najważniejsza jest miłość, mądrość i prawda.Ważne jest ciągłe napięcie – kłamstwo i prawda (Papageno i opowieść o uratowaniu Tamina); dobro i zło (Królowa Nocy i Sarastro); miłość i nienawiść (Pamina i Monostatos). Dzięki temu historia toczy się wartko, budując jasny i mądry przekaz opery.W spektaklu na scenie Warszawskiej Opery Kameralnej debiutować będą studenci Wydziału Wokalnego Uniwersytetu Muzycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie.
