WOLFGANG AMADEUS MOZART – „DIE ZAUBERFLÖTE” / CZARODZIEJSKI FLET”
Reżyseria: Giovanny Castellanos
Kierownictwo muzyczne: Marcin Sompoliński
Scenografia: Rafał Olbiński
II Scenograf: Katarzyna Gabrat-Szymańska
Choreografia: Jakub Lewandowski
Kostiumy: Marcin Łobacz
Swiatło: Damian Pawella
Multimedia: Sylwester Siejna
Realizator multimediów: Maciej Pyra
Asystent reżysera – Jolanta Denejko
Asystent dyrygenta – Kuba Wnuk
OBSADA:
Sarastro – Krzysztof Borysiewicz
Królowa Nocy – Joanna Moskowicz, Maria Rozynek-Banaszak
Tamino – Aleksander Kunach, Emil Ławecki
Pamina – Ingrida Gapova, Aleksandra Szmyd
Mówca – Piotr Nowacki, Dariusz Górski
Papageno – Artur Janda, Paweł Trojak
Papagena – Aleksandra Żakiewicz, Katarzyna Drelich
Monostatos – Łukasz Wroński, Piotr Maciejowski
I Dama – Sylwia Krzysiek, Marzanna Rudnicka
II Dama – Dominika Kościelniak, Joanna Lalek
III Dama – Małgorzata Kustosik, Katarzyna Nowosad
I Chłopiec – Ewelina Osowska
II Chłopiec – Tomasz Raczkiewicz
III Chłopiec – Jan Jakub Monowid
I Zbrojny/ I Kapłan – Tomasz Grygo
II Zbrojny/ II Kapłan – Grzegorz Żołyniak, Marek Sadowski
Zespół Wokalny Warszawskiej Opery Kameralnej
Krzysztof Kusiel-Moroz przygotowanie Zespołu Wokalnego
Zespół Instrumentów Dawnych Warszawskiej Opery Kameralnej „Musicae Antiquae Collegium Varsoviense”
Tancerze – Agnieszka Konopka, Daria Jakubik, Anna Szpaczyńska, Jarosław Mysona, Krzysztof Łuczak, Stanisaław Bulder, Maria Bijak, Dominika Gryz, Bartłomiej Gąsior, Patryk Ganś, Kamil Wawrzuta, Agnieszka Borkowska
Najbardziej ukochana przez melomanów opera Mozarta wraca na scenę Warszawskiej Opery Kameralnej w zupełnie nowej inscenizacji Giovannyego Castellanosa, w scenografii Rafała Olbińskiego, z kostiumami Marcina Łobacza i pod muzycznym kierownictwem Marcina Sompolińskiego.
Czarodziejski Flet uważany jest za jedno z najwybitniejszych mozartowskich arcydzieł scenicznych. Opera powstała w roku śmierci Mozarta, a jej sceniczny żywot trwa nie przerwanie od końca XVIII wieku. Popularnością zdominowała nawet takie arcydzieła jak Wesele Figara czy Don Giovannni.
Na czym polega magia tego szczególnego utworu? Na masońskiej symbolice zawartej w nieco rozbujałym libretcie czy może na szczególnie fantastycznej wizji odrealnionego świata, który znajduje się wszędzie i nigdzie? Ku tej drugiej interpretacji skłania się reżyserska wizja Giovanniego Castellanosa, który starał się wyzyskać cały potencjał absolutnej fantastyki oraz w mistrzowski sposób włączonej w to przedziwne libretto najgenialniejszej muzyki.
Mozart zaskakuje tutaj różnorodnością form: chóry, arie, koloratury, piosenki, wielkie ensamble i finały. Kompozytor pokazuje również wyjątkowy katalog postaci, z których niektóre balansują na granicy semi-buffa (Papageno, Papagena, Monostatos), a inne są jako żywo zaczerpnięte z opery seria (Królowa Nocy – zła wiedźma, Sarastro – dobry kapłan, Pamina i Tamino – para kochanów, chóry kapłanów). Są też kompletnie nowe elementy nieznane z wcześniejszych konwencji operowych – Strażnicy, Trzej Chłopcy, Trzy Damy. Wszystkie te elementy obdarzył Mozart szczególną muzyczną aurą, a każda z postaci posiada własne unikalne cechy języka muzycznego. Scenografia Olbińskiego opisuje ten oniryczno-surrealistyczny świat w sposób dosłownie pełen fantazji, skojarzeń, aluzji ale jednocześnie przyjazny dla widza. Kostiumy Marcina Łobacza uwydatniają jeszcze skojarzenia zwierzęco-baśniowe, nadając całości wyjątkowy wymiar estetyczny.
Nowa inscenizacja Czarodziejskiego Fletu jest rozwinięciem tradycji teatralnej Warszawskiej Opery Kameralnej, jej twórczą kontynuacją przy jednoczesnym zastosowaniu nowych możliwości jakie daje dzisiejsza technologia.
