"L'Orfeo" Claudio Monteverdiego na Festiwalu Oper Barokowych w Warszawie

Polskie Radio Program 2 – 27.12.2024

Opera o mitycznym pierwszym śpiewaku. Opera będąca symbolem narodzin nowego gatunku muzycznego w XVII wieku. Opera stanowiąca o jego jakości i tożsamości. W audycji wysłuchaliśmy dzieła Claudio Monteverdiego pt. “L’Orfeo” w wersji koncertowej. Na żywo wykonano je w Studiu Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie podczas XII Festiwalu Oper Barokowych. Zapraszamy!

Wśród wykonawców opery “L’Orfeo” na Festiwalu Oper Barokowych byli m.in. Krystian Krzeszowiak (Orfeusz), Dorota Szczepańska (Eurydyka), Agata Zubel (La Musica) i Urszula Kryger (Proserpina)Foto: Warszawska Opera Kameralna/materiały prom.

Program:

Claudio Monteverdi L’Orfeo – favola in musica

wykonawcy: Agata Zubel – sopran (La Musica), Krystian Adam Krzeszowiak – tenor (Orfeo), Dorota Szczepańska – sopran (Euridice), Aleksandra Szmyd – sopran (Messaggiera), Joanna Motulewicz – mezzosopran (Speranza, Ninfa), Artur Janda – bas-baryton (Caronte, Plutone, Spirito), Urszula Kryger – mezzosopran (Proserpina), Rafał Tomkiewicz – kontratenor (Pastore I, Eco), Zbigniew Malak – tenor (Pastore II, Spirito II, Apollo), Aleksander Kunach – tenor (Pastore III, Spirito III), Zespół Wokalny Warszawskiej Opery Kameralnej, Musicae Antiquae Collegium Varsoviense, dyr. Adam Banaszak

XII Festiwal Oper Barokowych (Warszawa, 29.10.2024)

***

Akcja “Orfeusza” umieszczona jest w pasterskim krajobrazie (I, II i V akt) i w krainie zmarłych (III i IV); a całość otwiera śpiew Muzyki. W pierwszym akcie pasterze świętują wesele Orfeusza i Eurydyki. W drugim szczęście śpiewaka przerywa wiadomość o śmierci ukochanej. W trzecim prowadzony przez Nadzieję Orfeusz dociera do bram Hadesu i usypia (!) śpiewem Charona. W czwartym Pluton, za namową Prozerpiny, oddaje Orfeuszowi Eurydykę, stawiając brzemienny w skutkach warunek. I ostatni akt: Orfeusz chwali śpiewem ukochaną, wyrzeka się wszelkiej miłości, ale “niebieski ojciec” Apollo wzywa go do umiarkowania i zabiera z sobą, by z nieboskłonu przyglądał się Eurydyce.

[źródło: Warszawska Opera Kameralna]