Segregator Aliny
Alina Ert-Eberdt
Walorem tej płyty jest brzmienie orkiestry; jest to bowiem Mozart na instrumentach z epoki bądź ich kopiach, nastrojonych na częstotliwość A1 = 430 Hz, która daje łagodne, przyjemne brzmienie, jeżeli nieidentyczne, to bardzo bliskie temu, jakie słyszał w głowie Mozart, komponując swoje arcydzieła.
W katalogu nagrań tej najsłynniejszej mszy żałobnej są już nagrania na instrumentach z epoki, ale wcale nie ma ich tak wiele. Przeważają rejestracje orkiestr współczesnych, grających znaczniej głośniej, ostrzej w wyższym stroju A = 440 Hz, który (co potwierdzają badacze) wywiera negatywny wpływ na zdrowie człowieka. Może powodować stres, a nawet agresję.
W serii wydawnictw płytowych Warszawskiej Opery Kameralnej, której znakiem rozpoznawczym jest właśnie Mozart grany na instrumentach dawnych, nie mogło zabraknąć Mozartowskiego Requiem.
Na wyjątkowe brzmienie, utrwalone na tej płycie, miało też duży wpływ miejsce, w którym nagranie zrealizowano. Płyta została nagrana w Auli Kryształowej Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego na warszawskim Ursynowie. Był to, poparty wiedzą i rozeznaniem, wybór Małgorzaty Polańskiej – szefowej wydawnictwa DUX. Otóż, Aula Kryształowa SGGW ma idealny, wręcz wymarzony pogłos dla utworów przeznaczonych do wykonywania w świątyniach, z założenia komponowanych dla akustyki z pogłosem. Pogłos w interpretacji tych utworów nie może być za długi, bo wtedy polifonia by się zamazywała, ale nie może być też za krótki. W Auli Kryształowej jest on taki sam, jak w najbardziej korzystnym akustycznie
Atutem nagrania jest kwartet solistów, który tworzy dwoje polskich i dwoje zagranicznych śpiewaków. Doroty Szczepańskiej i Rafała Siwka przestawiać bliżej nie trzeba ani polskiej, ani międzynarodowej publiczności. Benjamin Hulett znany jest bywalcom krakowskiego festiwalu Misteria Paschalia. Obecność w tym gronie Mayi Gour – izraelsko-portugalskiej śpiewaczki, która zaczynała jako wokalistka jazzowa, a teraz staje się obiecującą śpiewaczką operową zawdzięczamy poszukiwaniom i rozległym kontaktom Alicji Węgorzewskiej – dyrektor Warszawskiej Opery Kameralnej i sprawczyni nagrania tego, wartego uwagi pod niejednym względem, krążka.
Partie chóru nienaganne wykonuje Zespół Wokalny Warszawskiej Opery Kameralnej, przygotowany przez swego kierownika Krzysztofa Kusiela-Moroza.
Nagranie powstało pod kierownictwem muzycznym Adama Banaszaka, kierownika muzycznego orkiestry MACV.